از دست دادن دندان مشکل بزرگی است. این اتفاق می‌تواند در اثر مشکلات مختلفی مانند بیماری لثه، ضربه به دهان و پوسیدگی دندان ایجاد شود. مهم نیست که چگونه دندان خود را از دست می‌دهید، دندان‌های از دست رفته باید جایگزین شوند. ایمپلنت‌های دندانی به یکی از بهترین روش‌ها برای این کار تبدیل شده‌اند. با این حال این روش برای همه مناسب نیست. به همین دلیل دندانپزشکان روش مینی ایمپلنت را نیز به بیماران خود ارائه می‌دهند. تفاوت این دو روش در چیست؟
کاشت دندان چیست؟
کاشت دندان یا ایمپلنت دندانی گزینه دائمی جایگزینی ریشه دندان است که از دندان مصنوعی پشتیبانی می‌کند. ایمپلنت‌ها یک گزینه محبوب در رفع مشکل از دست دادن دندان‌ها هستند. از ایمپلنت‌ها برای جایگزینی یک یا چند دندان یا نگه داشتن پروتزهای متحرک در جای خود استفاده می‌شود.
ایمپلنت‌ها از تیتانیوم ساخته شده‌اند. تیتانیوم فلزی قوی اما سبک است که با بدن انسان سازگار است و بنابراین واکنشی در سیستم ایمنی بدن ایجاد نمی‌کند. در حقیقت ایمپلنت‌های دندانی تاثیر فوق‌العاده‌ای بر تحریک رشد استخوان دارند. تیتانیوم در داخل استخوان دندان از دست رفته ثابت می‌شود، استخوان فک در اطراف ایمپلنت رشد می‌کند و آن را در فک ایمن نگه می‌دارد.
ایمپلنت‌ها می‌توانند لبخند و اعتماد نفس شما را برگردانند و به شما اجازه می‌دهند که غذاهای مورد علاقه خود را دوباره بخورید. این روش یکپارچگی ساختاری فک شما را حفظ می‌کند و همچنين قدرت گاز گرفتن شما را بسیار بهتر از پروتزهای معمولی حفظ می‌کند. ایمپلنت‌ها همچنین برای دندان‌های طبیعی اطراف خود ثبات ایجاد می‌کنند و اگر به درستی از آن‌ها مراقبت کنید، می‌توانند ده‌ها سال دوام بیاورند.
تفاوت بین مینی ایمپلنت و ایمپلنت استاندارد
ایمپلنت‌های دندانی به دو شکل هستند: ایمپلنت‌های استاندارد و مینی ایمپلنت. تفاوت اساسی بین ایمپلنت‌های استاندارد و مینی ایمپلنت‌ها در اندازه، دوام و عملکرد کلی آن‌ها است.
ایمپلنت‌های سنتی معمولاً شامل دو قطعه به قطر 3.25 تا 5 میلی متر هستند که با یک پیچ خارجی در استخوان دندان‌های از دست رفته قرار می‌گیرند.
مینی ایمپلنت‌های دندانی یک پیچ جامد یک تکه هستند که قطر آن‌ها کمتر از 3 میلی‌متر است و انتهای آن‌ها به شکل گلوله‌ای است که از استخوان فک بیرون زده است. مینی ایمپلنت‌ها به دلیل اندازه کوچکی که دارند، ایمپلنت‌های باریک یا ایمپلنت‌های با قطر کوچک هستند كه NDI و SDI نیز نامیده می‌شوند.
ایمپلنت‌های استاندارد و مینی ایمپلنت‌ها هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. اینکه آیا کدام ایمپلنت برای شما مناسب است و كدام نوع آن بهتر است، به شرایط دهان شما بستگی دارد.
تنها شخصی که می‌تواند نوع درمان با ایمپلنت را برای شما تعیین کند، یک دندانپزشک باتجربه در زمینه کاشت ایمپلنت است. با این حال برای اینکه شما بتوانيد درباره ایمپلنت بهتر فكر كنيد، ما چندین مزایا و معایب مینی ایمپلنت دندان را در مقابل ایمپلنت دندان سنتی بررسی می‌کنیم.
جوانب مثبت مینی ایمپلنت دندان
- يک مزیت بزرگ مینی ایمپلنت‌ها این است که بر خلاف ایمپلنت‌های استاندارد می‌توان از آن‌ها برای بیمارانی که مقدار قابل توجهی از ساختار استخوان فک خود را از دست داده‌اند استفاده کرد. فردی که سال‌ها از دندان مصنوعی استفاده کرده است، به احتمال زیاد قسمت زیادی از استخوان فک خود را از دست داده است و این امر منجر به شل شدن پروتز و نصب نامناسب آن می‌شود. افزودن 4-6 مینی ایمپلنت می‌تواند راحتی، اعتماد به نفس و آسایش خاطر لازم را در فرد ايجاد كند تا دندان‌های تحتانی خود را دوباره بدست آورد. از جمله دلایل آتروفی استخوان فک می‌توان به کشیدن دندان بدون تعویض به موقع، پریودنتیت (بیماری لثه)، عدم تراز دندان‌ها و ضربه در هنگام شکسته شدن یا از بین رفتن دندان اشاره کرد. در شرایطی که فردی میزان زیادی از استخوان فک خود را از دست داده است و نمی‌تواند ایمپلنت‌های استاندارد را نگه دارد و همچنین می‌خواهد از انجام عمل پیوند جلوگیری کند، مینی ایمپلنت ممکن است تنها گزینه باشد.
- یکی دیگر از مزایای مهم مینی ایمپلنت این است که نیاز به جراحی اساسی را از بین می‌برد و در طی یک درمان نسبتاً غیرتهاجمی در فک قرار می‌گیرد. این نوع ایمپلنت‌ها برای جلوگیری از انجام پیوند استخوان و تسریع در روند کاشت طراحی شده‌اند.
- مینی ایمپلنت هزینه کمتری دارد. ایمپلنت‌های سنتی گران هستند، به خصوص اگر تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشک زیاد باشد.
- رایج‌ترین کاربرد برای مینی ایمپلنت‌ها ایجاد ثبات در پروتز دندان پایین است اما می‌توان آن‌ها را در هر جای دهان قرار داد و از آن‌ها برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته استفاده کرد.
از دیگر مزایای مینی ایمپلنت‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- می‌توانند متناسب با پروتزهای مصنوعی موجود ساخته شوند.
- جویدن و گاز گرفتن را آسان‌تر می‌کنند.
- بوی نفس بهتر می‌شود.
- تمیز کردن آن راحت‌تر است.
- با ثبات بیشتری در دهان قرار می‌گیرند.
- صحبت کردن واضح‌تر خواهد بود.
- میزان موفقیت آن‌ها بالاست.
- نیازی به مواد چسبنده نیست.
- هیچگونه لغزش و ناراحتی ایجاد نمی‌کنند.
- نتایج آن‌ها دائمی است.
جوانب منفی ایمپلنت‌های دندانی
- از آنجا که قطر مینی ایمپلنت‌ها تقریباً نصف قطر ایمپلنت‌های معمولی است، برای اینکه مینی ایمپلنت‌ها بتوانند عملکرد یک ایمپلنت استاندارد را داشته باشند، باید بجای هر ایمپلنت استاندارد از دو مینی ایمپلنت استفاده شود. این کار به دلیل تقسیم وزن متفاوت می‌تواند فشار بیشتری را بر استخوان فک وارد کند و مدت زمان بهبودی را طولانی‌تر کند.
- ایمپلنت‌های استاندارد راه حل طولانی مدت‌تری را نسبت به مینی ایمپلنت‌ها ارائه می‌دهند. دلیل اصلی آن این است که این ایمپلنت‌ها توزیع وزن بهتری را ایجاد می‌کنند و در نتیجه استرس طولانی مدت کمتری بر استخوان فک وارد می‌شود. ایمپلنت‌های معمولی با سطح بزرگتر، نیروی جویدن قوی‌تری را نیز ایجاد می‌کنند.
حلقه‌های لاستیکی روی پروتزهای مصنوعی که در اطراف مینی ایمپلنت قرار دارند، در صورت فرسوده شدن یا شل شدن باید تعویض شوند. هرچه بیشتر دندان‌های مصنوعی خود را بیرون بیاورید و دوباره در دهان خود قرار دهید، نیاز بیشتری به جایگزینی آن خواهید داشت.
کسانی که برای این روش درمانی مناسب هستند
هر کسی که به اندازه کافی سالم باشد، می‌تواند کاندیدای بالقوه‌ای برای ایمپلنت‌های استاندارد محسوب شود.
با این وجود ممکن است در مواردی که افراد از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند، سیگاری هستند یا تحت پرتودرمانی از ناحیه سر یا گردن قرار دارند، مشکلاتی وجود داشته باشد. در این شرایط مینی ایمپلنت‌ها ممکن است جایگزین موثرتری برای ایمپلنت‌های استاندارد باشند.
استخوان مانند بافت عضلانی، هنگام تحرک یا ورزش دچار آتروفی می‌شود. پروتزهای بدون پشتوانه ایمپلنت این مشکل را برطرف نمی‌کنند، زیرا جایگزین ریشه دندان نمی‌شوند. به همین دلیل است که بسیاری از بیماران برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته خود کاشت دندان را انتخاب می‌کنند. مینی ایمپلنت‌های دندانی ثابت کرده‌اند که یک وسیله بسیار موثر برای ایجاد ثبات در پروتزهای دندانی هستند.
روش کاشت مینی ایمپلنت
قرار دادن مینی ایمپلنت مشابه روشی است که برای قرار دادن ایمپلنت دندان استاندارد استفاده می‌شود. بی‌حس کننده موضعی در محل جراحی تزریق می‌شود. سپس لثه شما برش داده می‌شود. در مرحله بعد، پزشک سوراخی را در استخوان ایجاد کرده و مینی ایمپلنت را در آن قرار می‌دهد. سپس لثه‌های شما در اطراف ایمپلنت‌ها بخیه زده می‌شوند و قسمت کوچکی از مینی ایمپلنت در بالای لثه قرار می‌گیرد. در دوره بهبودی، دندان‌های موقت برای شما ساخته می‌شوند.
پس از پایان دوره بهبودی، دندانپزشکان مراحل ساخت دندان‌های دائمی را شروع می‌کنند که شامل گرفتن قالب از دهان و دندان‌های شما است. از این قالب‌ها برای طراحی و ساخت دندان‌های جدید شما استفاده می‌شود. وقتی دندان‌های جدید شما آماده شد، در جای خود چسبانده می‌شوند.
ريكاوری
همچنین لازم است بدانید که اکثر بیماران طی بیست و چهار تا چهل و هشت ساعت پس از عمل خود بهبود می‌یابند. بنابراین شما می‌توانید به محل کار خود برگردید و با حداقل زمان مرخصی و خیلی سریع فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید، زیرا فرآیند کاشت مینی ایمپلنت کمتر از فرآیند کاشت ایمپلنت‌های دندانی تهاجمی و آسیب‌زا است.
وقتی ایمپلنت‌های دندانی سنتی را دریافت می‌کنید، ممکن است ۴ تا ۶ ماه طول بکشد تا فک و دهان شما بهبود یابد. این امر به دلیل بریدن لثه برای در معرض دید قرار گرفتن استخوان فک و سوراخ‌های ایجاد شده در فک برای ایجاد شرایط مناسب برای کاشت است.
ایمپلنت به درون استخوان پیوند می‌خورد و با گذشت زمان رشد می‌کند. این به این معنی است که ممکن است لازم باشد مدت زمان طولانی منتظر بمانید تا با دندان جدید خود احساس راحتی کنید.
از آنجا که مینی ایمپلنت‌های دندانی به روش متفاوتی کار می‌کنند و با استفاده از تکنیک‌های میکرو و جراحی مدرن‌تر قابل نصب هستند تقریباً به دوره بهبود طولانی نیاز ندارند.
قطر این ایمپلنت‌ها کوچک‌تر است، بنابراین در مقایسه با ایمپلنت‌های سنتی، استخوان بسیار کمی باید برداشته شود و کل عمل تهاجمی و دردناک نیست و به زمان ترمیم بسیار کمتری نیاز دارد.
قسمت کوچک تحتانی ترمیم ریشه پر شده با تیتانیوم که قسمتی از مینی ایمپلنت می‌باشد از ابتدا محکم به استخوان فک پیچ می‌شود و به اندازه کافی پایدار است که بتوانید گاز بزنید، بجوید و غذا بخورید.
نحوه مراقبت از مینی ایمپلنت‌های دندانی
برای مراقبت از مینی ایمپلنت‌های دندانی می‌توانيد به همان روشی که از دندان‌های طبیعی خود مراقبت می‌کنيد، عمل كنيد.
شما باید هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و اگر لثه‌های شما بعد از عمل حساس‌تر شدند، از یک مسواک ديگر با موهای نرم استفاده کنید. مینی ایمپلنت‌ها طبیعی به نظر می‌رسند و مانند دندان‌هایی که شما با آن‌ها به دنیا آمده‌اید ماندگار هستند، بنابراین نیازی نیست برای مراقبت از آن‌ها کار دیگری انجام دهید.
برای حفظ سلامت مینی ایمپلنت‌های دندانی و بقیه دندان‌ها، همیشه باید معاینه و تمیزکاری‌های دندانی را انجام دهید.
مینی ایمپلنت‌های دندانی پس از نصب می‌توانند مانند سایر دندان‌های شما احساس شوند و به نظر برسند، بنابراین می‌توانید مانند قبل از آسیب دیدن یا از دست دادن دندان، دندان‌های خوبی داشته باشید.
توجه داشته باشید که برای تمیز کردن ایمپلنت‌ها باید به برداشتن آن‌ها عادت کنید. این کار باید طی روند ملایمی انجام شود. می‌توانید دندان را برداشته و با استفاده از یک پنبه نرم و خمیردندان ناحیه‌ای را که مینی ایمپلنت در آن کاشته شده تمیز کنید، بوسیله برس دندان مصنوعی فضای خالی را تمیز کنید، و سپس از دهانشویه استفاده کنید.
دندانپزشک می‌تواند بهترین محصولات و روش دقیق تمیز کردن مینی ایمپلنت‌ها را به شما توصیه کند. این یک قدم دیگر به برنامه روزمره بهداشت دندان شما اضافه می‌کند. اما شما به سرعت به آن عادت خواهید کرد و در نتیجه داشتن لبخندی زیبا قطعاً ارزش تلاش را خواهد داشت.
هزینه دندانپزشکی
اگر دندان یا دندان‌های خود را به دلیل پوسیدگی، آسیب یا تصادف از دست داده‌اید، مینی ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند یک راه‌حل طولانی مدت باشند.
همچنین می‌توانند مقرون به صرفه‌تر از ایمپلنت‌های سنتی باشند زیرا فقط به یک جلسه درمانی نیاز دارید و شما می‌توانید در همان روز استفاده عادی از دندان‌های خود را از سر بگیرید.
اگر مینی ایمپلنت دندان انجام می‌دهید، به هزینه پیوند استخوان گران و دردناک نیز احتیاج نخواهید داشت. این امر باعث کاهش هزینه کلی کاشت مینی ایمپلنت‌های دندانی و همچنین کاهش زمان بهبودی می‌شود. مینی ایمپلنت‌ها از طول استخوان فک عمودی كاشته می‌شوند زیرا پیچ‌ها نسبتاً بلند هستند، اما طول آن‌ها به اندازه ایمپلنت‌های دندانی سنتی نیست.
مینی ایمپلنت‌های دندانی معمولاً بین یک و نیم تا یک چهارم کاشت دندان‌های سنتی هزينه دارند اما مسلماً هزینه واقعی آن به نیاز و مشکلات دندانپزشکی شما بستگی دارد.
