تاج ها در واقع همان مینای دندان هستند که به دلایل ظاهری، زیبایی و ساختاری بر روی یک دندان طبیعی قرارق میگیرند. تاج ها ممکن است هنگامی که دندان شمسته، لب پر یا از دست رفته میروند ، توصیه میشود.
از تاج دندان برای تکمیل مراحل دیگر دندانپزشکی مانند پل یا بریج دندان و ایمپلنت دندان استفاده کرد. تاج ها باید به زور کاملا محکم روی دندان آسیب دیده یا مورد نطر چسبد.
جراحی افزایش طول دندان ، روشی است که برای افزایش ارتفاع دندان انجام میشود که ممکن است برخی افراد بدلیل کوتاه بودن ارتفاع دندان و لثه های خود، از دندان های خود ناراضی باشند و این عمل را انجام دهند.
پریودنتیست در طول یک عمل سرپایی جراحی اقزایش طول تاج دندان را انجام میدهد. این بدان معنیست که پس از ان می‌توان به خانه بروید و به امور مختلف بپردازید. مدت زمان انجام این عمل بسته به تعداد دندان هایی که به عمل احتیاج دارند و همچنین در صورت برداشتن هر دو بافت نرم و استخوان متفاوت است. اگر روی هر یک از دندان های مجاور خود تاج موقت دارید ممکن است پریودنتیست، آنها قبل از عمل برداشته و پس از آن در جای خود قرار دهد.
بیشتر افراد بی حسی موضعی دریافت میکنند و ممکن است داروی آرامبخش نیز در طول عمل دریافت کنند. متخصص پریودنتال لثه ها را می‌برد تا فاصله آنها را از دندان ها بیشتر کند و ریشه و استخوان را در معرض دید قرار دهد. در بعضی موارد، فقط باید بافت لثه برداشته شود، سپس جراح قبل از بخیه زدن محل جراحی را با آب نمک شستشو میدهد و لثه ها را به هم بخیه می‌زند، و گاهی برای محافظت بیشتر از یک باند را روی محل جراحی شده، قرار می‌دهند.
با افزایش طول تاج دندان تا حدودی خطر عفونت دندان و یا لثه وجود دارد اما نسبت به سایر روش های جراحی کمتر و نادرست است. برای جلوگیری از عفونت دندان باید تمام دستورالعمل های مراقبت بعد عمل را دنبال کنید.
بعد از عمل ممکن است در محل جراحی کمی درد و یا خونریزی لثه را تجربه کنید و دندان های شما نیز ممکن است نسبت به نوشیدنی های سرو و گرم حساس شوند اما این حساسیت با گذشت زمان کاهش می‌یابد. ممکن است دندان های مورد نظرتان که به تازگی جراحی کرده اید نسبت به دندان های مجاور به نظر برسد. اگر در آینده دندان خود را از دست دهید، افزایش طول تاج دندان ممکن است کاشت دندان به روش ایمپلنت را برای جراح دشوارتر کند.
